ای پدر مهربانم!

      ای آرام جانم!

          ای مونس دلم!

             ای امید و آرزویم!

    ای معشوق بی نظیرم!                                                       

                  ای سرمایه زندگی ام!

                      ای دار و ندارم!

                        ای آشنای غریب!

و ای مولای عزیزتر از جانم!

    باز هم مثل همیشه:

      نگاهم کن!

         صدایم نما!

           راهنما و معلمم باش!

              معشوقم باش!

                نوازشم کن!

                   آرامش قلبم باش!

                          دستم را بگیر!

                            و مراقبم باش!

و بگذار فقط:

به تو بنگرم!

  تو را صدا بزنم!

    عاشق تو باشم!

       تو را بجویم!

          به تو بیندشم!

            نام تو را ببرم!

              فضائل و خوبی های تو را نقل کنم!

                 از تو دم زده و سنگ تو را به سینه بزنم!

                     و خدمت گذار مخلص تو باشم!

یا اباصالح ادرکنی

مهدی زهرا (عج)

ای که هر دم دم ز مولا میزنی

پس چرا وقت عمل جا می زنی

ای که گوئی در پناه مهدی ام

مستحق یک نگاه مهدی ام

نام مهدی جان من بازیچه نیست

عاشق مهدی خدا داند که کیست

ای که اظهار ارادت می کنی

در خفا صد ها جنایت می کنی

عاشق مهدی نمودار وفاست

قلب اوآئینه مهر و صفاست

ذکر یا مهدی ز هر ذکری نکوست

دوستی با او جواز آبروست

ما نه اندر عشقبازی جاهلیم

ما برای عشق حرمت قائلیم

هر کسی چشم انتظار مهدی است

بی تکلف ریزه خوار مهدی است

سرمه افرشتگان خاک رهش

حاتم طائی گدای درگهش

چشم زیبایان عالم سوی اوست

یوسف مصری غلام کوی اوست

دل گلستان است و مهدی یاس اوست

صد میخانه زنده از انفاس اویت

معجزاتی برتر از عیسی کند

بی عصا کار دو صد موسی کند

مهدی موعود یعنی مصطفی

رونوشتی از علی المرتضی

اوست عین احمد احمد عین اوست

مه غباری از کف نعلین اوست

هر که قائل نیست بر امر ظهور

بی شعور است بی شعور است بی شعور

انتظار اوهمه درد است درد

هر که با مهدی بود مرد است مرد

انتظار او همه فیض است فیض

دشمن او نطفه حیض است حیض

اوامیر ملک جن و آدم است

او ولی امر کل عالم است

در زمین و در سماء این صحبت ایت

مهدی زهرا امام امت است

خط آزادی ز کلک شصت اوست

جمعه ها پرونده ها در دست اوست

اولیا را چون وصی خاتمه است

نقش مهر دست او یا فاطمه است

این همه شور از پی خوش عهدی است

آرزوی ما ظهور مهدی است

«سید خوش» زاد ای دل سوخته

فاطمه دیده به مهدی دوخته

روح نماز
نماز باز دارنده از فحشا و منكرات است. نماز و صلات از وصلت و پيوند است، يا از زيارت و ديدار. حضرت امير عليه السلام در تفسير قد قامت صلواة فرموده : يعنى وقت ديدار يا رحمت فرا رسيد. (1)

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس نمازش او را از زشتى و گناه باز ندارد، از خدا دورتر مي‌شود. نماز كسى كه از نمازش اطاعت نمي‌كند نماز نيست. اطاعت نماز يعنى بازداشتن از گناه و زشتى.

روايت است يكى از انصار همراه پيامبر نماز مي‌خواند، ولى مرتكب گناه مي‌شد. به پيامبر گفتند، فرمود: بالاخره روزى نمازش از گناه باز خواهد داشت چندى نگذشت كه توبه كرد!

امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس مي‌خواهد بداند نمازش قبول شده يا نه، بنگرد آيا نمازش او را از فحشا و منكر باز داشته است يا نه؟ به هر مقدار كه باز داشته، همان مقدار از نمازش پذيرفته شده است. نماز بى روح تأثيرى در جلوگيرى از گناه ندارد. و اين حقيقتى قرآنى است. نمازى كه خاصيت بازدارندگى از گناه را نداشته باشد، تنها شكلى از نماز و اسكلتى بى روح است. هر مقدار كه نماز روح داشته باشد، تاثير گذار است. نماز بى روح نوعى نفاق است. نفاق آنست كه خشوع اندام، بيش از خشوع دل و درون باشد. هر مقدار از نماز كه فاقد روح باشد، به سوى خدا بالا نمي‌رود. آيات و روايات نشان مي‌دهد نماز، تنها اعمال و حركات ظاهرى نيست.

خداوند مي‌فرمايد "واى بر نمازگزارانى كه در نمازشان اهل سهو و سهل انگارى هستند". اين آيه غفلت نمازگزاران را مذمت و سرزنش مي‌كند، با آن كه نماز مي‌خوانند. مؤمنانى رستگارند كه در نمازشان خاشع باشند. نماز را براى ياد من بر پا دار. نماز را در حال مستى نخوانيد تا آنكه بدانيد چه مي‌گوييد.(2) گفته‌اند مستى، هم مستى شراب است و هم مستى دنيا، چرا كه مست نمي‌فهمد چه مي‌گويد.

امام صادق فرمود: هر كس مي‌خواهد بداند نمازش قبول شده يا نه، بنگرد آيا نمازش او را از فحشا و منكر باز داشته است يا نه؟ به هر مقدار كه باز داشته، همان مقدار از نمازش پذيرفته شده است. نماز بى روح تأثيرى در جلوگيرى از گناه ندارد

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند به نمازگزارى كه قلبش همراه دلش حاضر نباشد نمي‌نگرد. وقتى نماز واجب مي‌خوانى، سر وقت بخوان، به گونه نماز وداع كننده اى كه مي‌ترسد ديگر بازگشتى نداشته باشد. يعنى گويا آخرين نماز است.

حضرت ابراهيم كه درود خدا بر او باد هنگام نماز و نيايش، ناله‌اش از مسافتي طولاني شنيده مي‌شد و در نمازش مثل بيمناكان، زارى مي‌كرد. به نقل از يكى از همسران پيامبر: رسول خدا صلى الله عليه و آله با ما مشغول صحبت بود، وقت نماز كه مي‌رسيد گويى ما را نمي‌شناخت.

اميرالمومنين عليه السلام هنگام وضو از بيم خدا رنگ از چهره‌اش مي‌پريد و هر گاه وقت نماز مي‌رسيد، مي‌لرزيد و رنگ به رنگ مي‌شد. علت آنرا پرسيدند، فرمود: هنگام اداى امانتى رسيده است كه آسمانها و زمين از پذيرفتن آن ابا كردند و ترسيدند.

امام حسن مجتبى عليه السلام وقتى از وضو گرفتن فارغ مي‌شد، رنگش عوض مي‌شد. وقتى از او پرسيدند فرمود: كسيكه كى خواهد بر خداى صاحب عرش وارد شود، سزاوار است رنگ ببازد.!

امام سجاد هنگام وضو رنگش دگرگون مي‌شد، خانواده اش پرسيدند اين چه حالتى است كه هنگام وضو پيدا مي‌كنى ؟ فرمود: آيا مي‌دانى در حضور چه كسى مي‌خواهم بايستم ؟ گاهى در نماز عبا از دوشش ‍ مي‌افتاد، ولى آنرا درست نمي‌كرد تا نمازش پايان يابد، علت را پرسيدند، فرمود: مي‌دانيد در برابر چه كسى ايستاده بودم؟ نماز بنده به مقدارى پذيرفته است كه اقبال و توجه قلبى داشته باشد.

وقتى امام سجاد عليه السلام به نماز مي‌ايستاد، مثل تنه يك درخت بى حركت بود، مگر آنچه را باد تكان دهد!

یا صاحب الزمان!مولای ما خودت کمکمان کن که این طور باشیم!!!

1- الصلاه فى الكتاب و السنة، ص 146

2-نساء، آيه 43

نماز عارفانه، جواد محدثى، ترجمه اسرار الصلواة، ميرزا جواد ملكى تبريزى

                         ای دل غافل کمی هوشیار شو

                                                                      خواب غفلت تا به کی،بیدار شو

                         از رفیقانت نمانده هیچ کس

                                                                     صرف شد عمرت به غفلت سر بسر

                         منزلت قبرست و مونس مار و مور

                                                                     کی شوی بیدار از خواب غرور

                         یک دمی بنشین بحالت گریه کن

                                                                     تلخی جان کندنت را چاره کن

                         را بود دور و دراز و پر خطر

                                                                     بار سنگینت بدوش، عیبی بسر

یا صاحب الزمان،آقا خودت کمک کن دیگه بتونم با نفسم مبارزه کنم!دیگه گناه نکنم!آقا خودت منو برای خودت بزرگ کن!

چشمت به غمزه ما را ....مست و خراب کرده

خاک وجودمان را لبریز آب کرده

یک روز عهد بستم روز دگر شکستم

چشم ات برای این جرم ما را عذاب کرده

جمعه سر نمازم کردم تو را دعایی

از جاده ی مه آلود باشد که باز آیی

باز آ که دست های عشاق خسته تر شد

از دست این جدایی دل ها شکسته تر شد

خدا را در راضی نگهداشتن مردم به خشم نیاور، زیرا خشنودی خدا جایگزین هر چیزی

بوده ، اما هیچ چیز جایگزین خشنودی خدا نمی شود.

هوای نفس را بی اعتنایی به حرام بمیران.

خشم خود را فرو خور،که من جرعه ای شیرین تر از آن ننوشیدم و پایانی گواراتر از آن

ندیده ام.

چه زشت است فروتنی به هنگام نیاز و ستمکاری به هنگام بی نیازی.

دوست داشتنی ترین چیزها در نزد تو، در حق میانه ترین، در عدل فراگیرترین و در جلب

خشنودی مردم گسترده ترین باشد.

خواص جامعه همواره بار سنگینی را بر حکومت تحمیل می کنند زیرا در روزگار سختی

یاریشان کمتر، در اجرای عدالت از همه ناراضی تر ، در خواسته هایشان پافشار تر، در

عطا و بخششها کم سپاس تر، به هنگام منع خواسته ها دیر عذرپذیر تر، و در برابر

مشکلات کم استقامت تر هستند.

بخل و ترس و حرص، غرائز گوناگونی هستند که ریشه آنها بدگمانی نسبت به خدای

بزرگ است.

تو بر نفس خود مسلط نخواهی شد مگر با یاد فراوان قیامت و بازگشت به سوی خدا.

هرگز انجام کارهای فراوان و مهم، عذری برای ترک مسئولیت های کوچک تر نخواهد بود.

از هر کار پنهانی که از آشکار شدنش شرم داری، پرهیز کن.

هر چه شنیدی بازگو مکن ، که نشانه دروغگویی است، وهر خبری را دروغ مپندار، که

نشانه نادانی است.

فکر و اندیشه مخصوص کسانی است که دلی درون سینه داشته باشند.

هیچگاه حق را نخواهیم شناخت مگر ترک کنند? آن را بشناسیم.

اسلام ظاهرش علم و باطنش حکمت است.

عمل کننده بدون آگاهی مانند رونده ای است که به بیراهه رود..

از جسم خود بگیر وبر جان خود بیفزای.

در راه راست از کمی روندگان نترسید، چون اکثر مردم گرد سفره ای جمع شدند که

سیری آن کوتاه و گرسنگی آن طولانی است

میلاد با سعادت امیر المومنین و روز پدر گرامی باد

فرض کن حضرت مهدی به تو ظاهر گردد،ظاهرت هست چنان که خجالت نکشی؟

باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟

لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟

پول بی شبهه و سالم زهمه داراییت داری آن قدر که یک هدیه برایش بخری؟

حاضری گوشی همراه تو را چک بکند؟

با چنین شرط که در حافظه دستی نبری؟
واقفی بر عمل خویش تو بیش از دگران،می توان گفت تو را شیعه اثنی عشری؟

سلام ای که به تو گریه می کنم شب ها

خلاصه همه حرف ها و مطلب ها

خدا اجازه به شب داده با این شرط

که صبح سجده بیارند بر تو کوکب ها

چگونه وصف کنم انتظار آقارا ؟

توان گفتنشان نیست این مرکب ها

ز پشت ابر برون آ ، بتاب بر دنیا

که کنج لانه تو کز کنند عقرب ها

غزل تمام شد و باز آخرش خالیست

در انتظار تو هستند این مخاطب ها

درد دل یک خواهر:

سلام مهدی جان! خیلی خسته ام . خیلی ...

نمیدونی چقدر ناراحت میشم وقتی میبینم همه همکلاسی هام اینجور ازت غافلن. هر کدومشون چندتا دوست پسر دارن و نماز خوندن هم یادشون رفته .یه وقت در حال رپ و ترانه خوندن , یه وقت مشغول اس ام اس بازی با دوست پسراشون(بماند که تو اس ام اس ها چی به هم میگن).زنگ تفریح هم که تو کلاس میرقصن. بماند که چه عکس هایی تو گوشیشون دارن... اصلا انگار نه انگار که مادرت همیشه داره اونا رو میبینه. چرا این قدر مظلوم شدی مهدی؟! تا کی باید جگرت بسوزه؟چرا باید همشون از نایبت امام خامنه ای این قدر متنفر باشن و هر تهمتی بهش بزنن؟! مهدی جان خوب میدونی خیلی ها منو به خاطر چادر سیاهم مسخره میکنن.خیلی ها منو به خاطر دوست پسر نداشتنم به من میگن متحجر و عقب افتاده. اما این مظلومیت ها کجا و مظلومیت تو کجا عزیزم! این کجا و سوختن زهرا کجا؟! این کجا و ناله های زینب کجا؟! این کجا و گریه های رقیه کجا؟! من دیگه اون... سه سال پیش نیستم.دیگه بوی فاطمه رو از این چادرم استشمام میکنم. هرچند این چادر گذاشتن اوایل برام سخت بود ولی به کمک زینب دیگه احساس میکنم که از بین اکثر مخلوقات قدر نشناس خدا بالاتر اومدم و انگشتنمای فرشته های خدا شدم. آقا میدونم خیلی سخته تحمل تمسخر ها ولی آسون میشه اینا با عشق به تو.

اصلا مگه میشه که بخوام جز پنجاه زن برتر جبهه ی تو باشم و سختی نکشم.یا باب الله کمک کن که همیشه احساس کنم که مادرت داره منو میبینه. کمکم کن که مبادا عشقت تو سینه ام اونقدر ضعیف باشه که موقع گریه کردن برای تو زینب به من بگه ساکت شو!

مهدی جان! دوست ندارم فقط موقع نماز چادر خوشگلم رو سر کنم. ای صاحب من هر کاری میکنم تا لحظه ی ظهورت چادر سیاه من اولین فرشی باشه که پات رو بر اون میگذاری...

قسم میخورم تمام تلاشم رو میکنم که هرگز از حمایت نایبت غافل نشم. قسم میخورم از عابرو دادن در راه تو هراسی نداشته باشم.

ای سلطان عشق! تو رو به شهدای فکه قسمت میدم, منو به خاطر گناهای گذشتم ببخشی!

دیگه خوشم نمیاد لباسی بپوشم که توش قطره ای احساس فخر به مردم کنم. میخوام لباسی رو بپوشم که تو بیشتر ازش خوشت میاد که بیشک اون همون لباسی که خدا هم بیشتر خوشش میاد.

یوسفم! تا کی باید به سمتت بدو ام .کمکم کن که هیچ وقت خسته نشم.

گفته بودم چو تو بیایی غم دل با تو بگویم

چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

اللهم عجل لولیک الفرج...

انتظار این ظهور بزرگ آثار و برکات بسیار ارزنده ای، به ویژه برای نسل جوان، در بر دارد:

1 . خودسازی فردی: چنین تحولی قبل از هر چیز نیازمند عناصر آماده و باارزش انسانی است که بتوانند بار سنگین چنان اصلاحات وسیعی را به دوش کشند; و این در درجه اول به بالاترین سطح اندیشه و آگاهی و آمادگی روحی و فکری برای همکاری در پیاده کردن آن برنامه عظیم نیازمند است .

2 . خود باوری های اجتماعی: منتظران راستین در عین حال وظیفه دارند تنها به خویش نپردازند، بلکه مراقب حال یکدیگر باشند، و علاوه بر اصلاح خویش در اصلاح دیگران نیز بکوشند; زیرا برنامه عظیم سنگینی که انتظارش را می کشند، برنامه ای فردی نیست; برنامه ای است که تمام عناصر انقلاب باید در آن شرکت جویند، باید کار به صورت دسته جمعی و همگانی باشد .

3 . منتظران واقعی در فساد محیط حل نمی شوند . هنگامی که فساد فراگیر می شود و اکثریت یا جمع کثیری را به آلودگی می کشاند، گاه افراد پاک در یک بن بست سخت روانی قرار می گیرند; بن بستی که از یاس اصلاحات سرچشمه می گیرد . تنها چیزی که می تواند در انسان در روح امید بدمد و نگذارد در محیط فاسد حل شود، امید به اصلاح نهایی است .

ندبه عشق

ای عزیزترین، ای سفر کرده که صد قافله دل همره تو است، غم هجرانت را تا کی باید تحمل کنیم . ای زیباترین گل، گل ها هنوز به انتظار قدمت نشسته اند . نرگس ها خیال باز شدن ندارند شاید هم دل باز شدن ندارند . یاس های خوشبو هنوز هم کبودند و شقایق ها تا آمدنت داغدار می مانند . دلم می خواست سرم را بر زانوی وصال بگذارم و سیل سیل اشک های هجران را بربالین عشقت بریزم . دلم می خواست هنگام ندبه عشق سرم را بر زانوی مهرت بگذارم . دلم می خواست درد و غم سیلی را با تو بگویم . به خدا قسم، غم غربتت سنگین است . دیگر شانه هایمان تاب تحمل این غم را ندارند . می خواهم باتو بخوانم «ضاقت الارض و منعت السماء .»

كوچه های شهر ما ویران نمی ماند عزیز
كار و بار عشق بی سامان نمی ماند عزیز
یك نفر فردا زمین را نور باران می كند
مهدی ما تا ابد پنهان نمی ماند عزیز...

بانوی نور

شرمنده ایم که بهای حسینی شدن ما "بی حسین " شدن تو بود و شرمنده تر آنکه تو بی حسین شدی  و ما حسینی نشدیم       

آقا کی می آیی دلم گرفته!! البته مشکل از من است ...

یکی می پرسد اندوه تو از چیست؟                 سبب ساز سکوت مبهمت چیست؟
 

  برایش صادقانه می نویسم                        برای آنکه باید باشد و نیست!                        

یكی از وظایف منتظران راستین ظهور مصلح بزرگ جهانی، این است كه هرگونه ابهام و تردید را از دل ناامیدان  و منكران بزدایند و شور و نشاط و امید را جایگزین آن گردانند.

ولادت
ولادت حضرت مهدي صاحب الزمان ( ع ) در شب جمعه ، نيمه شعبان سال 255يا 256هجري بود پس از اينكه دو قرن و اندي از هجرت پيامبر ( ص ) گذشت ، و امامت به امام دهم حضرت هادي ( ع ) و امام يازدهم حضرت عسكري ( ع ) رسيد ، كم كم در بين فرمانروايان و دستگاه حكومت جبار ، نگراني هايي پديد آمد . علت آن اخبار و احاديثي بود كه در آنها نقل شده بود

انواع علایم ظهور

علائم ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ به دو دسته تقسیم می شوند: